6 Mayıs 2011 Cuma

En Değerlim Anneme..


Karnında bir canlı. Dünyanın en büyük mucizesi hiç kuşkusuz. Ardından her güne mutlulukla açılan gözler, karnındaki yavrunun varlığını bilerek. Ardından kucağına alıp ilk kalp atışlarına, hareketlerine şahit olmak. Kendinden bir parçanın nefesini yüzünde hissetmek. Ardından ilk konuşma, ilk diş, ilk adım ve nice ilk. Ve her ilkinde onun yanında olmanın verdiği tarifi imkansız mutluluk. Ardından canınızın artık evinin dışında başka çevreyle tanışması. Okulu, arkadaşlıkları ve öğretmenleri. Ardından karnesiyle mutlu olmak, sizin bakmaya kıyamadığımız canınızın bir başkasının nasıl kırdığına şahit olmak ve onu avutmak, mutluluğunu paylaşmak, gözyaşlarını silmek. En önemlisi ne yaparsa yapsın her daim yanında olmak. Önceliklerinizin ona sahip olduğunuz andan itibaren yer değiştirmesi ve öncenizin artık o olması. Hem de gün gelip o kapıdan çıkıp ele karışacağını bile bile. Ben şuan bir anne değilim ama bende geleceğin bir anne adayıyım. Muhteşem bir annem var, ne yaparsam yap hakkını ödeyemeyeceğim. Onu düşündüm, onu yazdım, ona yazdım. Canım Annem İyiki Varsın, Sen herşeye layıksın. Anneler günün kutlu olsun. :)



1 kişi ahkam kesmiş:

Profösör dedi ki...

Bütün annelerin ellerinden öperim..