9 Mart 2017 Perşembe

Güneş Gözlüğüm Olmadan Asla


8 Mart'a yetişemesem de uzun bir aranın ardından işte tekrardan burdayım.

İş yoğunluğundan ancak kaçıp bloğa sığınabildim. İşimiz yazmak olunca bloğa az mesai düşer oldu. Arayı kapatmayı kafama koydum. Umarım eyleme de dökebilirim.

Dün 8 Mart'tı malumunuz. Niyetim iki kelam etmekti lakin güne yetişemedim. Geçmiş de olsa herkesin buradan kadınlar gününü kutluyorum. Hoş kadınlar günü de neymiş, kadın bir gün değil her gün özeli savunanlardanım. Kadrimizi, kıymetimizi bilene. Çok değil, sokakta, işte, evde, okulda kısacası her yerde ve her zaman diliminde insanca tavırlara maruz kalabildiğimiz ve saygı duyulduğumuz, değer verildiğimiz bir dünya düşlüyorum. Bir çok hem cinsim gibi.

Benim 8 Mart'ıma gelirsek standart bir gündü diyebilirim. Neyse ki bana saygı duyan ve gerçekten saygı duyan bir patronum, iş arkadaşlarım ve eşim var o şanstan şanslıyım. Her günüm 8 Mart'ı aratmıyor.

Diğer yanda kadınlar gününde kimseden hediye gelmemesi ihtimalini de düşünerek (demeti geçtim bir dal çiçek bile gelmedi) az biraz da şeytana uyarak kendimi ilk kez 8 Mart'ta şımarttım. Kendime en havalısından bir güneş gözlüğü satın aldım. Doğum günümde yaklaşmışken altın vuruşluk bir hareket oldu. Ayrıca bahar geldi, güneş yüzünü göstermeye başladı malum. Ben de İzmir'den İstanbul'a konar göçer biri olarak, İzmir kadının birincil aksesuarı gözlük olmadan yapamayanlardanım. Anadan kıza geçen bir gelenek de aynı zamanda. Sağlık açısından da gözler ileri derecede miyop ve kontakt lens de kullanınca güneşin zararlı ışınları açısından gözlük dört mevsim zorunluluk benim için. Bütün gün ofiste aylak aylak online alışveriş sitelerinde gezerken, en büyük ihtiyacım olan güneş gözlüğü almakta karar kıldım. Ardından online optikleri gezmeye başladım. Okuduğum blog yazıları, tüketici yorumları sonucu Atasun Optik'te karar kıldım. Birçok  model arasından seçim yaparken epey zorlandım ancak Atasun Optik'teki Ray-Ban'leri görünce işim daha da kolaylaştı. İncelemelerimin ardından gözümün efendisini buldum sonunda. Hemen siparişimi verdim. Aldığım gözlük başta yüzüme gider mi diye endişe duysam da modeli yüzüme cuk oturdu. Başarılı ambalajlanması ve kısa sürede ulaşan kargo servisi ile de gönlüme taht kurdu. Erkek, kadın, çocuk hatta outlet için bile onlarca model mevcut. Hediye için de tercih edilebilcek türden. Benim modele şuradan ulaşabilirsiniz. Söylemesi ayıp bir de indirime denk gelince, benim için en güzel 8 Mart hediyesi oldu.

Peki sizin 8 Mart'ınız nasıl geçti? Neler yaptınız? İndirimleri fırsat bilip neler aldınız?







Evlilik Level'ları

Başlığı okuyunca level da neymiş ayol dediğinizi duyar gibiyim. E tabi mevzu evlilik olunca kelime olarak seviye pek naif ve yetersiz kalıyor. Evlilik dönemi öncesinde ve ardından atlattığınız her aşama adeta prensesine kavuşmaya çalışan Mario'nun zilyon tane atladığı level gibi. Kavuşmakla da iş bitmiyor. Mario prensesine kavuşuyor ve mutlu son oluyor ya akabinde hangi olaylar gerçekleşiyor kimse bilmiyor. Prenses gerçekten Mario'yu sevecek mi, prensesin babası onu Mario'ya ya verecek mi, prenses Mario'nun kıt kanaat işçi yaşamına alışabilecek mi, Mario ile komşularıyla piknik yapıp mangal yakmaya giden prenses ormanda level boyunca oyunu zorlaştıran zehirli mantarcıkları yiyip, ölecek mi? Evlilikte de her geçen gün adeta Mario oyunu sonrası gibi. Bir araya gelip evlenene kadar bilmem kaç seviye atlamanız gerekirken, evlendikten sonra da levellar birmiyor. Akabinde olacaklar ise sürpriz, Mario'nuz ile sizin aranızda.

Bu konuya nerden esti de geldim derseniz geçtiğimiz günlerde evlilikte 1,5 yılı doldurmamızla evlilik aşamalarını kaleme alasım geldi. Evlilik doğru insanı bulunca iyidir hoştur ancak ilk aylarda anlaşılmayan ancak ardından giderek artan sorumluluklardan bahsetmek lazım. Benim gibi ailesi tarafından çok da suya sabuna dokunulmadan büyütülmüş (bu kısmın soundtracki prensesler gibiydim ben anne evinde...) ve aile evinden ancak evlenince çıkan biriyseniz hayatı evlenince öğreniyorsanız. Düne kadar gözünüze koca kadın işi gibi gözüken perde yıkama, dolma doldurma, hamur işi yapma (poğaça, kek ve kurabiye ötesine geçemedim henüz), misafir ağırlama gibi meziyetler bir bakmışsınız ki zorunluluk haline gelmiş. Zira yanıbaşınızda yardımınıza koşacak, size dolma yapacak (en başta sizin canınız çekiyor) bir aile ferdiniz yoksa her şeyi düşe kalka, deneye yanıla öğreniyorsunuz. Diğer yanda eskiye nazaran kendimi çok daha şanslı hissediyorum. Sobalı evlerde, yıkama bezlerle büyütülen bir nesil olarak çok daha iyi durumum. Bu aşamada hem meslek hem de gündelik hayatta bolca ekmeğini yediğim internet benim için çok büyük nimet. İnternet denen bilgi deryasında kumaş paltolon nasıl ütülenir, yemek nasıl yapılır, perde nasıl yıkanır her şeyin cevabı var şükürler olsun ki. Aynı zamanda her şeyin makinasının olması da ayrı rahatlık. Eskileri düşünüp, hayıflanmayı keselim bence.

Gelelim yemek mevzusuna. Evlenince en çok dışardan gelince evde sıcacık yemek bulmanın ne denli güzel bir şey olduğunu anlıyorsun. Burun kıvırdığın bamya bile gözünde oluyor ilah.

Yemek bilmiyorsan ya da az biliyorsan, öğrenmek bir zorunluluk. Yemek yap diyen bir eşin olmayabilir ancak her gün hazır yemeye ne para dayanır, ne de bünye. Ben de ilk zamanlar çalışmamanın da verdiği bolca zaman dilimiyle epey mesaimi mutfakta harcadım diyebilirim. Çorbadır, zeytinyağlıdır, hamur işidir ufaktan denemelere başladım. Bu aşamada yemek üzerinde yazan bloggerlardan İdil Tatari, yemek programları (Arda'nın Mutağı, Refika'nın Mutfağı), yemek mobil uygulamaları (Kitchen Stories) ve yemek web sitelerinin oldukça yardımı oldu. İşe başladığım günden beri de pratik yemek tarifleri için bolca arşınlıyorum bu siteleri. Son zamanlarda ise daha önce dergilerine aşina olduğum Lezzet.com sitesi üzerindeki pratik yemek tariflerine takmış durumdayım. İşten eve gelince vakit darlığında kolayca yapabildiğim, lezzetli ve yapması eğlenceli tarifler mutfağa girmeyi yük olmaktan çıkarıyor. Dilediğim tarife videolu, fotoğraflı olarak ulaşabiliyorum. Ölçüler de hiç öyle milimetrik değil, kolayca ölçülebilir türden kaşıkla, bardakla... Ayrıca misafir ağırlarken kısa sürede hazırlayabileceğim, farklı tariflere de var. Arada gıcıklık yapıp işin sırrını kimselere vermediğim de oluyor tabi. Kısaca internetin sunduğu birçok yemek tarifi sitesi ve uygulamalar sayesinde; bekarken yemek pratiği bir kaç tariften oluşan ben evlendikten sonra mutfakta aşçı olacağım neredeyse.

Ev işlerinde ise gene internet en büyük kurtarıcım YouTube. Kurucularına her gün duacıyım. Süper 3'lü Steve Chen, Chad Hurley ve Jawed Karim seviliyorsunuz canlarım. Hayır onlar olmasa nerden bilecektim ütüyü, fırın derecesini, perde takmasını.

Kısaca yeni evlenecekler hiç korkmayın arkanızda lebi derya gibi internet var. Klavyeye basın gelsin. Bu değerli tavsiyelerim için de beni de unutmayın.