Bir yerde okumuştum "Aşkın ilk soluğu, mantığın son soluğu..."doğru değil mi?
Bazen aşkta, onun acılarından bıkmış bir gönlün serzenişi olur kişi. Ama her aşık gönül acılarla sitemler eder ara sıra. Fakat aşk ve sevda onun gıdası olur, ondan vazgeçemez bir türlü istese de.
Aşk umuda bakmalı ve ruha neşe ve huzur vermelidir ki yormasın...
Simsiyah yankılar vermesin ki rahatlatsın bizi. Aşk hatalara karşı daima kördür daima mutluluklara meyillidir, kanun tanımaz kanatlıdır ve tutuklanamaz. Kafaların bütün zincirlerini kırar geçer...
Bazen aşkta, onun acılarından bıkmış bir gönlün serzenişi olur kişi. Ama her aşık gönül acılarla sitemler eder ara sıra. Fakat aşk ve sevda onun gıdası olur, ondan vazgeçemez bir türlü istese de.
Aşk umuda bakmalı ve ruha neşe ve huzur vermelidir ki yormasın...
Simsiyah yankılar vermesin ki rahatlatsın bizi. Aşk hatalara karşı daima kördür daima mutluluklara meyillidir, kanun tanımaz kanatlıdır ve tutuklanamaz. Kafaların bütün zincirlerini kırar geçer...
1 kişi ahkam kesmiş:
"Aşkın ilk soluğu, mantığın son soluğu..."
evet böyle düşünürsek
Bir kişiyi sevmek ama tam olarak birşeylerden emin olamamak yada imkansızı düşlemek...işte bunlarda mantığın nefes darlığına sebep oluyor...
mantığın nefes darlığı...Aşk a giden zaman, mantığın oksijensiz kaldığı zamandır..mantık hücrelerinin birer birer daha sonra biner biner öldüğü bir zaman..Aşk bir gün biter ama mantık asla eskisi gibi olamaz.Mantıksızlık veya katledilmiş mantık hücrelerinin getirdiği dengesizlik o kişiyi savurur ordan oraya..
Yorum Gönder