Ve bu kez hayat şaşırttı beni, karşıma o "mucize"yi çıkarttı. Erken konuşmayı sevmiyorum aslında bu konularda. Geçmişte yazdığım iki satıra bile layık olmayan insanları düşündükçe pek de şaşırmamak gerek buna. Şuan tek dileğim, umarım bu kez yanılmam ve mucizelerin uzun ömürlü olabileceğine inandırabilir beni.
Son söz olarak, sizlerinde sadece sevgililer gününüzü değil sevebildiğiniz ve sevildiğiniz her gününüzü kutluyorum. En önemlisi de bu ya zaten.
2 kişi ahkam kesmiş:
keşke mutlu olacağına inanarak bişeylere başlayabilse herkes.en azından bazıları.hatta birisi.ama tersini düşünerek uzak duruyo işte bazıları.yani birisi.
Gözlerimi kapadım. Sağım solum sobe dedim. Saklnmayan ebe demeye kalmadan gözlerimi açtığımda ortalık in cin top oynuyordu. Ama ben gittim ilk önce O'nu elimle koymuş gibi saklandığı yerde buldum. Sobeledim. Çünkü saklambaç oynarken benim de saklandığım yerdi orası. Ebeliği değişimli olarak biz ikimiz yapıyorduk. İkimiz de değişimli olarak sobeleniyorduk. Oyun böyle sonsuza kadar devam ediyordu. Diğer çocuklar ise birer figüran gibiydiler...
Seni saymalı, sevmeli, güvenini sağlamalı.. Umarım herşey dilediğin gibi gider...
..........................
"Profesyonel, yaptığı işi mutlaka birilerine öğreten, eserini görmek isteyendir."
http://mefkuremiz.blogspot.com/
Yorum Gönder