Yeni Hayata Geri Sayım Başladı

Buraya evlilik hazırlıkları yazılarını yazmaya başladığımda düğüne daha beş-altı ay vardı. O zamanlar daha çok var ya kafasında yaşar giderdim. Son aylar ise hızlandırılmış gibi geçti adeta. Hatta öyle ki dünden beri geri sayıma başladım. Bolca maruz kaldığım soruların başında ise "heyecan var mı", "bu süreçte kilo alıp ya da verdin mi?", "ee bitti mi hazırlıklar" yer alıyordu. Gün geçtikçe aileden ayrılma stresti dışında bir heyecanım ve endişem yok. Kilom sabit, heyecan olması gerektiği derecede. Yirmi altı yıl boyunca aileden ayrılmayınca ilk zamanların çok zor geleceğini farkındayım ama yapacak da bir şey yok. Ki bir yandan hayat öyle de garip ki. Hayatında sana eşlik edecek birini bulamayanlar aile hayatından usanmış ve yaşım geçiyor evhamındalar, bulanlar ise bu sefer aileden ayrılmanın hüznü ve yeni bir yaşamın stresinde. Her iki durumda da üzüntü, stres var yani. Bu duygulardan kaçış yok anlaşılan.

Diğer yanda tüm çeyiz ve eşyalarının tümü başka bir yere gidince sanki artık yerin aile yanı değilmiş hissi de oluşuyor insanda. Bir yerlerde kurulmuş ve yaşamanı bekleyen başka bir şehirde bir evin oluyor artık. İki arada bir derede öyle de garip bir duygu.

Şimdilik tüm hazırlıklar bitti. Bekleme modundayız. Yani bizden yana her şey tamam. Artık top bizim dışımızdaki etkenlerde. Tüm dualar ise o gün her şeyin gönlümüzce gitmesi yönünde.  Siz blog yazılarımı takip edenler ise her zaman güzel temmeni ve dualarınızla benimle oldunuz. Bana moral oldunuz. Herkese, her şey için çok ama  çok teşekkürler. Bundan sonra düğünden önce yazabilir miyim bilemiyorum. Ama muhtemelen İzmir'e veda ederken ona bir yazı borçluyum. Kapanış yapmadan da olmaz. Bir sonraki veda yazımda görüşmek üzere. Hoşçakalın.