Bornova'dan metroya bindim bir saat kadar önce ve sapık olduğunu tahmin ettiğim biri tam karşıma oturdu. Zaten metroyu beklerken dik dik bakarken yakalamıştım ama metroda karşıma oturup dik dik gözlerimin içine içine bakacağını tahmin etmemiştim.
Gerçekten iğrenç ötesi bir durumdu. İçten içe sinir olmak, nereye bakacağını bilememek ve buna dair tek şey söyleyememek. Çünkü biliyorum ben ona sinirle bir laf söylesem (ki onunda istediği bu) hemen lafı başka yere getirecek ve kendi zekasınca onunla muhabbet etmeye çalıştığımı falan da düşünecek. 15 dakika metronun kalkması, 20 dakika yolla beraber tam 35 dakika gözlerimi karşıya bakmamak için abuk subuk yerlere çevirdim. Bu da yetmedi inince yürüyen merdivenlerde arkamda bitiverdi. Ama bu sefer ben koşarak yürümeyen merdiveni tercih ettim ve uzaklaştım. Bu malda arkada kaldı tabii. Ne anlarlar bilmiyorum yani! Hadi bir tarafım açıkta gezsem bak falan ama göz bu ya niye bakıyorsun arkadaşım!
9 Aralık 2009 Çarşamba
Nereye Bakıyon Ulan
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 kişi ahkam kesmiş:
nefretlik bi durumdur
yüzüne bakmamak için çok kasarsın kendini
aşırı yorucu
Gözlerin güzel demek ki :)
bilmem kahverengi göz , öyle bir al benisi yok ama bir de bakana sormak lazım tabi :D
Yorum Gönder