Bugüne kadar hiç bir yakınım askere gitmedi benim. Gidenlerse hiç oturup uzun uzun anılarını anlatmadılar. Ama ben bu aralar bugüne dek hiç duymadığım kadar askerlik anı ve muhabbetlerine maruz kalmaya başladım.
Haliyle hiç de asker yolu gözlemedim. Etrafımda ise askerdeki abisini, sevgilisini, nişanlısını veya bilmem kimini askerden gelsin diye bekliyorum diyen çok oldu. İnternet ortamında şafak sayanlara tutun da, 'gel teskere gel teskere bitsin bu gurbet' temalı şarkıları sosyal medyada paylaşanına kadar. Bir de meşhur asker mektupları var tabii.
Tüm bu askerlik anılarını ve özlemlerini uzaktan duymak yetmiyormuş meğer. Önümüzdeki ay ben de erkek arkadaşımı askere uğurluyorum. Tam 14 gün sonra. Bu aralar içime çöken buhranları tüm varlığımla kovalıyorum. 'Ne var yea sayılı zaman değil mi, çabuk geçer' sözü bu kez çıkamıyor ağzımdan. Yaklaşık 2 senedir aynı şehirde olunca mesafe anlamında ayrılık denen şeyi hiç yaşamamış olmanın da payı var tabii bu düşüncede. Ancak insan en çabuk alışan varlık. İlk zamanlar tökezlesem de ilerleyen zamanlarda bu duruma alışarak üstesinden geleceğimi biliyorum.
Giderkense arkasından suyu sürahiyle değil, damacayla dökmeyi planlıyorum. Tez vakitte dönsün diye.
Son olarak çok yakında 'gel tezkere gel tezkere, bitsin bu gurbet' ruh halim, çok yakında tam burada! Bekleyin...
5 kişi ahkam kesmiş:
Umarım kısa dönemdir. Benimki uzun dönem yapacak ve 3 yıldır aynı evde yaşıyoruz. Düşünmesi bile acı veriyor :( Daha çok var gitmesine benimkinin ama iki ay sonra ben memleketime dönüyorum. Ayrı kalmak çok zor..
Evet kısa dönem ve sadece 2,5 saatlik mesafeye gidiyor. Şanslı hissediyorum o yüzden çok kendimi. Ama dediğin gibi hiç ayrı kalmayınca zor, hatta bir nevi sınav olucak bizim için de. Size de hayırlı teskereler şimdiden.
yakın bi yere gitmesi büyük şans. Böylece izin günlerinde falan görüşebilirsiniz. Allah kavuştursun.
Allah kavuştursun. Ben geçen yıl aralık döneminde gönderdim kısa dönem,İzmirden.ve diyarbakıra..Oldukça zor oluyo ama günler geçiyo,beraber şafak sayıyorsunuz,beraber ağlıyorsunuz.Önemli olan onun ordaki sıkıntılarını paylaşmanız..Yine de çok şanslıymışsınız,görüşebilirmişsiniz. Biz hiç görüşemedik,çarşı izinleri yoktu..Ama dediğim gibi günler geçiyo,şuan evliyiz :) umarım siz de hemen kavuşursunuz..
Aynı zamanda göndermişiz askere :D Gerçi şu sıralar kendi kendime 'bitti ya artık ' dediğim noktayım ama diğer arkadaşlara katılıyorum 2,5 saatlik mesafe gerçekten şans olmuş :))
Yorum Gönder