Senden Ne Aşık,Ne De Bir Kase Cacık Olmaz

En yakın arkadaşlarımdan biri uzun yıldır süren ilişkisini bitirdi geçtiğimiz günlerde. Olay bizim cephemizde şok etkisi yaratmıştı çünkü ilişkileri boyunca bırak ayrıldıklarını doğru dürüst kavgalarına bile şahit olmamıştık. Demek ki bize yansıtmamışlardı yada artık ilişki ciddi boyuta geçmeye başladığından arkadaşım karşısındaki kişinin hayatının erkeği olmadığının anlamasıyla bu ilişkiye de bir son verme kararı verdi.

Ben ise bu durumdan kendime "kendini avutma" mı dersiniz yoksa "hakkı var kızın" mı ama "geç olsun güç olmasın" payını çıkardım ve bir kez daha ilişki felsefem halini almasına neden oldu. Çok kişiyi tanıyıp çok hatalar barındırmaksa hayatımda, ya da bir kişiye senelerce ömrümü adayıp, yürümediğinde ise harcanan vakit kaybına oturup üzülmektense için için, müzmin bekar ve ilişkisiz durumda takılmak en güzeli diye düşünmeye başladım.

Evlenip zaten bir ömür boyu aynı adamın kahrını çekeceksin ileride, hakkını yemeyeyim karşındaki kişide senin kahrını çekecek. Şimdide o moda girmeye gerek yok diye düşünüyorum. Ama büyük lafta etmeyeyim çünkü ne zaman etsem ya bir başkası oturup o büyük lafı bana yediriyor ya da ben kaderime razı olup oturup paşa paşa ben yiyorum o büyük lafı.

Ama bu olayın bir yanı da aşka inancımın azalmasına neden olduğunu da söylemesem olmaz. Her insan bir değil, her ilişki bir değil elbette ama sevgisine inandığın iki kişinin bu hale gelmesi, beni de hayal kırıklığına uğrattı. Arkadaşım için en hayırlısını dilemekten başka bir şey gelmez elimden şuanda, verdiği karardan mutlu olsun diye diliyorum tüm kalbimle. En önemlisi de pişmanlıklar semtine uğramasın.