Her Veda Bir Kavuşmanın Habercisidir

Uzakta sevgilisi olanlara ithafen karalıyorum (en başta kankuşuma). Zordur uzakta sevdiğinin olması, ama bir yandan da iyidir. Neden derseniz, karşındakinin daha kıymetini bilirsin, yanyana olduğunuz her dakika o kadar değerlidir ki o anlara paha biçilemez. Oysa sevdiği insan her daim yanıbaşında olan sevdiğinin kıymetini o kadar fazla bilemez, bunu anlayamaz da.

Sevdiği insanın elini tatmanın, kokusunun en önemlisi de gözlerinin içine bakmanın, uzakta sevdiği olanlara göre ne kadar lüks olduğunu bilemezler. Acı ve tatlı arasında gel gittedir sevgilisi uzakta olan insanın. Psikolojisi değişkendir. Mesafe aşklarını sınayan büyük bir sınavdır onlar için. Her kavuşma anı hayatının en tatlı anlarıdır çünkü her saniyesi çok önceden dakikalarca hatta belkide saatlerce planlanmıştır.

Ayrılık zamanı geldiğinde ise acının en büyüğünü yaşarlar. Saat kadranlarıyla dost iken birden düşman olurverirler ayrılık vakti yaklaştıkça.

Kocaman bir boşluk kalır gidenin ardından artık geriye. Kısa sürede beraber yapılmasını düşünülen kaçta kaçı yapılabilmiştir acaba. En üzücü olan ikinci şey ise sevgilin uzaktayken el ele olan çiftleri görmeleridir hiç kuşkusuz. O an hayattın sana haksızlık yaptığını düşünürler ve çok çaresiz ve de yanlız hissedersin kendilerini. Her kavuşma da ise büyük bir gururla tutarak gezerler sevgilinin elini etraftaki çiftlerden öc alırcasına.

Sonuç olarak mesafelere rağmen, sevgiden ve sevgilisinden vazgeçmeyen insanlara çok büyük saygı duyarım ben. Çünkü onların her türlü engele rağmen kocaman aşkı sırtlayan koskocaman kalpleri vardır.