13 Ocak 2010 Çarşamba

Hayat Beni Neden Yoruyorsun


Canım blogcan, bu aralar hiç yazasım yok. Bitap düştüm iki gündür zaten. Dünden beri yapılanlar: rapor yazmaca, hayatımda ilk defa fasıla gitmece orada da 2 tek atmaca, kurtları dökmece, elbiseme nazar değmesiyle bir parçasının kopması ve o parçanın elbisenin neresinden koptuğuna hala anlam verememece, para almak için musallat olan kemancıyı baştan savmaca ve bu sabahta onca hır gürden sonra 8'de zar zor kalkıp derse gitmece, öğleden sonra sunum sunmaca, bir arkadaşla buluşup çay, kahve içmece...

Ve nihayetinde eve geldim rahatlamış bir vaziyette, amaçsızca. (yapılacakları göz ardı ediyorum tabii)

Finallerde çok yaklaştı.Başlayacak gene sıkıntı, daraltı, bunalımlar ve uzun zamandır gözlenen sömestr gelecek ardından. O güne kadar da rahat yok zaten bana anlaşıldı.




2 kişi ahkam kesmiş:

Yiğit dedi ki...

yazını okumak için girdim ve twitte "eskiden behLüL değil, coşkun vardı.. =))" yazısını gördüm koptum. Ama ikisi arasında fark var. Biri soruyo diğeri sormuyo:)))

Ayşa (Ayşe Nur) dedi ki...

fikrin babası ben değilim, bugün eshot otobüsünde koltuğun arkasına kazımışlar orda gördüm =) aynen benimde ilk tepkim kopmak oldu ve dedim ki bu söz twitter da yerini almalı =)) haklısın coşkuna kimse benzeyemez de bu biraz daha modernize coşkun işini adabıyla yapıyor, "ürkütmeyelim yavruyu" mantığıyla =))